Quito - Montanita
Blijf op de hoogte en volg Christ
23 Mei 2014 | Ecuador, Quito
Als je me nu vraagt: “Is Quito the place to be?” Mwaaah.
“Hoort de binnenstad op de Unescolijst van Werelderfgoed?” Mwaaah.
We hebben een uitstapje gemaakt naar de oude binnenstad. Ongeveer een kilometer in het vierkant. Overal politie, militairen en security. Ons is aangeraden niet buiten dat gebied te gaan want het is er gevaarlijk. Lopen gaat wat moeizamer vanwege de grote hoogte. Slapen doen we buiten die vierkante kilometer. ’s-Avonds is daar alles potdicht. Grote, zware luiken voor winkels. IJzeren hekken voor de ingangen van bijvoorbeeld hotels en woningen. Ook onze verblijfplaats is hermetisch afgesloten. Echt veel valt er niet te beleven in die binnenstad of het moeten de vechtende schoenenpoetsers zijn of de traditioneel geklede plattelandsvrouwen die wat groente en fruit trachten te slijten. Mijn mooiste herinnering aan Quito blijft het adembenemende beeld van een zwevende, hel verlichte stad hoog boven de wolken eergisteren.
De rit van gisteren ging in vliegende vaart van het bijna 3000 meter hoge Quito naar het aan zee gelegen Montanita. We hadden de samenstelling van het groepje wat gewijzigd. We wilden kilometers maken en Evert voelde zich onzeker en koos ervoor met anderen de rit te maken. Tanita, een aanstaande oma uit Drachten in Friesland, gaf even een demonstratie hoe je ongeschonden zeer gevaarlijke inhaalmanoeuvres uitvoert. Dat kunnen Gijs en ik nu ook. Het ging snel. Tanita is er al bij vanaf New York.
Vandaag hebben we een rustdag Montanita. Wat gefotografeerd en ook de GoPro 3 geinstalleerd. Hopelijk gaat dat mooie filmjes opleveren.
“Hoort de binnenstad op de Unescolijst van Werelderfgoed?” Mwaaah.
We hebben een uitstapje gemaakt naar de oude binnenstad. Ongeveer een kilometer in het vierkant. Overal politie, militairen en security. Ons is aangeraden niet buiten dat gebied te gaan want het is er gevaarlijk. Lopen gaat wat moeizamer vanwege de grote hoogte. Slapen doen we buiten die vierkante kilometer. ’s-Avonds is daar alles potdicht. Grote, zware luiken voor winkels. IJzeren hekken voor de ingangen van bijvoorbeeld hotels en woningen. Ook onze verblijfplaats is hermetisch afgesloten. Echt veel valt er niet te beleven in die binnenstad of het moeten de vechtende schoenenpoetsers zijn of de traditioneel geklede plattelandsvrouwen die wat groente en fruit trachten te slijten. Mijn mooiste herinnering aan Quito blijft het adembenemende beeld van een zwevende, hel verlichte stad hoog boven de wolken eergisteren.
De rit van gisteren ging in vliegende vaart van het bijna 3000 meter hoge Quito naar het aan zee gelegen Montanita. We hadden de samenstelling van het groepje wat gewijzigd. We wilden kilometers maken en Evert voelde zich onzeker en koos ervoor met anderen de rit te maken. Tanita, een aanstaande oma uit Drachten in Friesland, gaf even een demonstratie hoe je ongeschonden zeer gevaarlijke inhaalmanoeuvres uitvoert. Dat kunnen Gijs en ik nu ook. Het ging snel. Tanita is er al bij vanaf New York.
Vandaag hebben we een rustdag Montanita. Wat gefotografeerd en ook de GoPro 3 geinstalleerd. Hopelijk gaat dat mooie filmjes opleveren.
-
23 Mei 2014 - 07:10
Anna:
Hoi Papa,
Klinkt allemaal erg spannend! maar wat ontzettend gaaf.
Ben heel erg benieuwd naar je GoPro beelden.
Veel plezier nog!
Kus -
23 Mei 2014 - 08:07
Henny Heijnen:
ik lees met veel interesse je Zuid-Amerikaanse reisverhalen. De reisleider laat ons meekijken door zijn Brabantse bril! -
23 Mei 2014 - 10:20
Peter Roozendaal:
Hoi Christ, prachtig om het door jouw ogen allemaal mee te beleven. Je hebt een onderhoudende schrijfstijl met een mix van beschouwen en jongensachtige verwondering.
Ik blijf je graag volgen. -
23 Mei 2014 - 16:56
Ruud Buijsse:
Dag Christ,
Geweldig je verhalen ik lees ze met veel plezier.
Frans zijn verslagen ontvang ik ook,
wat opvalt is, dat je twee geheel andere belevenissen meemaakt tijdens jullie reis.
Maar wel alle twee geconfronteerd worden met diverse tegenslagen en toch vrolijk door tuffen en overal van genieten.
Vind het geweldig en geniet van je reisverslag
gr ruud -
23 Mei 2014 - 20:43
Laurens:
Ben ook benieuwd naar de beelden on je mooie verhalen kracht bij te zetten. Maar vooral veilig reizen Christ! -
24 Mei 2014 - 08:49
Marie-Louise:
Hoi Christ
Maar weer snel weg uit Quito.
Wat een ervaring. Je hoort en leest wel over gevaarlijke steden. Als je het zelf ziet en voelt lijkt me toch ongemakkelijk. Dit neemt niemand je meer af. Je hebt de mannen heel wat te leren als we in augustus bij elkaar komen. Nu op naar de volgende spannende plaats. Mooi om te volgen. Je bent een geboren schrijver. Wie weet levert het ooit wat op! Ik lees het met plezier.
Liefs Marie-Louise -
24 Mei 2014 - 12:22
Bert En Jaantje:
Hoy Chris hoe gaat het met jou reis?
Wij hopen dat het allemaal naar wens verloopt.
Groeten van Jaantje en Bert -
25 Mei 2014 - 16:45
Branko:
Hoi Christ,
Heerlijk om je verhalen te lezen en al reeds vele herkenbare punten gepasseerd, doet weer veel herleven voor ons.
By the way, die hekken staan overal in Z-A en wij hebben ons altijd perfect veilig gevoeld.
Die "tourist police is er vooral om die "super" toeristen met het dure horloge nog om en de reflex camera op de buik te beschermen !!
Groetjes en ride safe !!
Branko & Ingrid
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
